warsztaty rozwoju osobistego kraków dstawowy podział psychoterapii obejmuje takie nurty, jak psychoterapia poznawczo-behawioralna, psychoterapia dynamiczno-ruchowa, psychoanaliza oraz psychoterapia humanistyczna. Każdy nurt psychoterapii korzysta z określonego podejścia terapeutycznego i pomaga w rozpracowywaniu określonych problemów. Samych nurtów w psychoterapii jest znaczenie więcej i ciągle opracowywane są nowe metody pracy z pacjentem, dlatego że psychologia jest stale rozwijającą się dziedziną. Psychoterapeuta może specjalizować się w jednym, wybranym nurcie lub posiadać kwalifikacje umożliwiające prace w kilku różnych nurtach psychoterapeutycznych. Doświadczony psychoterapeuta jest w stanie dobrać odpowiedni rodzaj psychoterapii do potrzeb konkretnego pacjenta. Niektórzy psychoterapeuci korzystają z wielu różnych nurtów psychologicznych.
Czym jest psychoterapia grupowa
Psychoterapia grupowa jest jedną z form przeprowadzania terapii mającej na celu poprawienie samopoczucia pacjenta. Psychoterapia grupowa jest formą leczenia, która polega na kontakcie z osobami o podobnej lub jednakowej specyfice problemów. Terapia grupowa często stanowi uzupełnienie indywidualnej psychoterapii, umożliwiając pacjentowi kontakt także z innymi osobami zmagającymi się z podobnym problemem. Terapeuta może zajmować się zarówno prowadzeniem psychoterapii indywidualnej, jak i psychoterapii grupowej. Leczenie na terapii grupowej odbywa się za pośrednictwem grup samopomocowych, czyli na udzielaniu wzajemnej pomocy przez pozostałych uczestników terapii, gdzie spotkania są nadzorowane przez specjalistę. Terapia grupowana najczęściej znajduje swoje zastosowanie w leczeniu różnego rodzaju uzależnień. W ośrodkach zamkniętych także często stosuje się formę terapii grupowej. Dodatkowe uczęszczanie na terapię grupową, podczas korzystania z psychoterapii indywidualnej, może przynieść pacjentowi wiele korzyści pomagając w szybszym czynieniu postępów.
Podejście poznawczo-behawioralne
Podejście poznawczo-behawioralne jest jednym z wielu nurtów stosowanych w psychoterapii. Psychoterapia poznawczo-behawioralna współcześnie coraz bardziej zyskuje na popularności i jest jedną z najczęściej oferowanych psychoterapii. Cechą charakterystyczną psychoterapii behawioralnej jest to, że skupia się ona na zachowaniu człowieka, jako na naturalnej reakcji na bodźce. Psychoterapia poznawczo-behawioralna jest nowszą odmianą terapii behawioralnej. Psychoterapia poznawczo-behawioralna odwołuje się do pewnych założeń teoretycznych, zgodnie z którymi objawy psychopatologiczne, dysfunkcjonalne zachowania oraz emocje można wyjaśnić na podstawie teorii uczenia się oraz pośredniczącej roli procesów poznawczych. Psychoterapię poznawczo-behawioralną stosuje się przy konkretnym problemie, jak na przykład przy różnego rodzaju fobiach. W ramach psychoterapii poznawczo-behawioralne można wyróżnić bardziej szczegółowe nurty, takie jak terapia schematów. Celem terapii poznawczo-behawioralnej jest zmiana sposobu myślenia oraz modyfikacja zachowań, żeby poprawić jakość życia pacjenta.
Psychoterapia humanistyczna
Psychoterapia jest bardzo szerokim pojęciem, w ramach którego można wyróżnić wiele nurtów psychoterapeutycznych. Głównymi nurtami, w ramach których przeprowadza się psychoterapię, to nurt psychoanalizy, behawioralny oraz humanistyczny. W ramach nurtu humanistycznego można wyróżnić, między innymi, psychoterapię Gestalt. Głównym założeniem psychoterapii humanistycznej jest skupienie się na człowieku w kategoriach holistycznych. Psychoterapia humanistyczna dąży do poszerzenia świadomości człowieka, samoakceptacji oraz lepszego zrozumienia siebie i swoich wyborów. Psychoterapia humanistyczna traktuje człowieka całościowo, jego sferę emocjonalną, sferę cielesną oraz sferę intelektualną, a także społeczną. Głównym założeniem psychoterapii humanistycznej jest indywidualne traktowanie człowieka, podkreślając wyjątkowość i autonomię pacjenta. U podstaw tego nurtu w psychologii leży myśl humanistyczna. Zadaniem terapeuty w nurcie psychoterapii humanistycznej nie jest narzucanie pacjentowi określonych działań, lecz pomoc w zrozumieniu własnych emocji i doświadczeń.